حالا و باگذشت ۶ ماه از سال جاری، شرکت هپکو تنها ۴۰ دستگاه از ۶۰۰ دستگاه هدفگذاری شده را تولید کرده است و با دستفرمان مدیران جدید بعید است که تا پایان سال تعداد دستگاهها سهرقمی شود.
گروه اقتصاد-رجانیوز: احیای شرکت هپکو، یکی از مهمترین اقدامات سید ابراهیم رییسی در زمان ریاست بر قوه قضاییه و متعاقباً ریاست بر قوه مجریه است.
به گزارش رجانیوز؛ احیای هپکو آنقدر برای کارگران این شرکت مهم و حیاتی بود که در سفر سال گذشته رییسی به استان مرکزی و بازدید میدانی از شرکت هپکو، کارگران آن با شعارهایی همچون «رییسی دوست داریم» و «رییسی، مرسی» از او استقبال کردند.
حالا اما شرایط مانند سال گذشته بر وفق مراد نیست و سلطه مدیران بیتجربه و امنیتی بر هپکو، این شرکت را در خطر قرارداده است.
برای فهم بهتر شرایط امروز هپکو شاید بهتر باشد اتفاقات ۴ساله گذشته این شرکت و اثرگذاری مثبت سید ابراهیم رییسی بر احیای هپکو را مرور شود.
هپکو در خطر انحلال!
شرایط هپکو روزبهروز در حال وخامت بود و بزرگترین شرکت تولیدکننده تجهیزات سنگین در ایران و خاورمیانه در نزدیکی سقوط به دره انحلال قرار داشت.
پس از انتصاب آیتالله رییسی به ریاست قوه قضاییه، وی پیگیر شرایط هپکو و دیگر شرکتهای استان مرکزی شد و با کارگران این شرکتها دیدار کردند.
تلاشهای مثبت سید ابراهیم رییسی باعث شد ۴۰ تن از کارگران این شرکت که بخاطر تجمعات کارگری پرونده قضایی داشتند، تبریه و از زندان آزاد شوند. همچنین مسیلهی بازپسگیری هپکو سرعت بیشتری بگیرد و طبق نظر کارشناسان برای احیای هپکو بهترین کار، مالکیت ایمیدرو بر این شرکت بود.
در این میان اما دولت روحانی بازهم بدون توجه به نظر کارشناسان، بخشی از درصد شرکت هپکو را در کنار درصدی از سهام ۸ شرکت دیگر به سازمان تأمین اجتماعی بابت رد بخشی از دیون دولت واگذار کرد.

سازمان تأمین اجتماعی ازآنجا که یک سازمان خدماتی است صلاحیت تخصصی برای اداره این شرکت بزرگ تولیدی را نداشت؛ اما تصمیم هییت دولت دوازدهم برای اهدای این غول بزرگ صنعتی به تأمین اجتماعی غیرقابل بازگشت بود.
روزهای خوش در راه است…
در آخرین روزهای مرداد ۱۳۹۹، با درخواستهای متعدد کارگران، فشار نمایندگان استان مرکزی و توصیه سید ابراهیم رییسی به سازمان تأمین اجتماعی، «علیمحمد رفیعی» بهعنوان مدیرعامل مرکزی هلدینگ هپکو و عضو هییتمدیره این شرکت منصوب شد. رفیعی طی دورهای ۱۷ ساله از اواخر دهه ۶۰ تا زمان اولین واگذاری هپکو به بخش خصوصی مدیرعامل این شرکت بوده و از وی بهعنوان یکی از مدیران تأثیرگذار و مقبول پرسنل در سالهای اوج و شکوفایی هپکو یاد میشو.
هپکو در زمان مدیریت وی مدت علاوه بر افزایش نوع و تعداد تولیدات در بسیاری از پروژههای داخلی و بینالمللی نقشآفرینی موفقی داشته است.
سازمان تأمین اجتماعی یک کار مهم برای احیا شرکت هپکو انجام داد و ۱۲۰۰ میلیارد بدهی هپکو به بانکهای کشور را از محل طلبهای خود از این بانکها پرداخت کرد و قفل اقتصادی هپکو باز شد؛ اما دیگر سرمایهای وارد شرکت نکرد.
تیم مدیریتی جدید هپکو باتوجه به تجربه موفق قبلی و اعتبار فراوان در میان شرکتهای صنعتی توانست با پیشفروش دستگاهها، بخشی از مبلغ را در هنگام امضا قرارداد دریافت کند و توانستند با این روش بخشی از بدهیها و معوقات را جبران کنند.
شرکت هپکو که در سال ۹۸، ۰ دستگاه و در سال ۹۹، ۵ دستگاه تولید کرده بود با هنر مدیریت جدید هپکو، در سال ۱۴۰۰، آمار تولید ۷۰ دستگاه را برجای گذاشت.
در اسفند ۱۴۰۰، اولین دامتراک تولید داخل توسط هپکو رونمایی شد و اردیبهشت ۱۴۰۱ نیز از اولین بیل معدنی تولید شده توسط هپکو رونمایی شد تا در کنار افزایش تولید، سبد تولید نیز افزایش پیدا کند.

رییسی، دوست داریم!
تیرماه ۱۴۰۱، استان مرکزی میزبان بیست و نهمین سفر استانی رییسجمهور در سال اول ریاستجمهوری خود بود. رییسجمهور اولین برنامه سفر خود را با بازدید از شرکتهای آذراب و هپکو شروع کرد. حضور رییسی با استقبال ویژه کارگران هپکو روبهرو شد و آنها با شعار «رییسی دوستت داریم» و «رییسی، مرسی» از رییسجمهور بابت حمایتهایش از هپکو تقدیر کردند.

یکی از کارگران کارخانه هپکو خطاب به آقای رییسی گفت: «اگر شما نبودید که کارگران هپکو را از فلاکت نجات بدید الان هپکویی وجود نداشت که بیایید بازدید.»
هپکو یک قدم تا پرواز به سوی اوج!
ایران برای استخراج و صادرات مواد معدنی بهشدت نیازمند دستگاههای دامتراک معدنی است. شرکت هپکو تنها شرکتی است که در ایران زیر ساخت تولید دامتراک را داراست. دامتراکهایی که قیمتی حدود دو تا سه میلیون دلار دارند و در شرایط تحریمی، ارز زیادی از کشور خارج میکنند.
با پیگیری رفیعی، مدیرعامل هپکو، واردات دستگاههایی که در داخل کشور امکان تولید آنها وجود دارد، ممنوع شد.
در بهمن ۱۴۰۱، سید ابراهیم رییسی عازم سفر به پکن، پایتخت چین شد و رفیعی مدیرعامل هپکو نیز در این سفر بهعنوان یکی از اعضای اقتصادی تیم دولت، وی را همراهی کرد.
در این سفر، یک تفاهمنامه سهجانبه بین شرکت ملی مس بهعنوان بزرگترین خریدار دامتراک کشور، هپکو بهعنوان سازنده داخلی و شرکت چینی بهعنوان انتقالدهنده تکنولوژی امضا شد تا طبق این تفاهمنامه شرکت هپکو ۲۰۰ دستگاه دامتراک برای شرکت ملی مس تولید کند.
این تفاهمنامه میتوانست تضمینکننده احیا و جهش بزرگترین شرکت تولیدکننده ماشینآلات سنگین خاورمیانه باشد.
در پایان سال ۱۴۰۱، شرکت هپکو توانست با رشد ۳۰ درصدی نسبت به سال گذشته ۲۳۰ دستگاه تولید کند و از زیان دهی خارج شده و ۱۱۶ نیرو جدید را استخدام کند.
آغاز زنگ خطر!
با تغییر ریاست سازمان تأمین اجتماعی و رویکرد جدید مدیران این سازمان، رابطه مدیرعامل هپکو و سازمان تأمین اجتماعی شکرآب شده و این اتفاق باعث شده بود که در سال ۱۴۰۲ زمزمههای تغییر مدیرعامل رنگ و بوی جدیتری به خود بگیرد.
در نهایت ۱۶ اردیبهشتماه سال جاری با حکم میرهاشم موسوی، مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، حسین قربانی فرجآباد بهعنوان مدیرعامل جدید شرکت هپکو منصوب و جایگزین علیمحمد رفیعی شد که از ۲۹ مرداد سال ۹۹ در این سمت مشغول فعالیت بود.
حسین قربانی پیشتر مدیر حراست تاپیکو یکی از زیرمجموعههای تأمین اجتماعی بوده است و تخصصی در زمینه شرکتهای تولیدی-صنعتی ندارد.
به گفته منابع آگاه او با نگاه امنیتی، تنها به فکر کنترل سروصداها در کارخانه هپکو است و با ریخت و پاش عجیب در فکر باج دادن به کارگران است. در آخرین نمونه، در روز عید غدیر که اهدای بن در آن هیچگاه جزو مصوبات کارخانه نبوده است، بن دو میلیون تومانی اهدا کرد. ریخت و پاشهایی که شرکت تازه سرپا شده هپکو را چند ماه بعد زمین گیر خواهد کرد.
آرزوهای برباد رفته…
پس از عزل ناگهانی علیمحمد رفیعی، شرکت ملی مس نیز بهسرعت از تفاهمنامه تولید ۲۰۰ دستگاه دامتراک خارج شد تا بخشی از رویای بزرگ کارگران هپکو بر باد برود.
حالا و باگذشت ۶ ماه از سال جاری، شرکت هپکو تنها ۴۰ دستگاه از ۶۰۰ دستگاه هدفگذاری شده را تولید کرده است و با دستفرمان مدیران جدید بعید است که تا پایان سال تعداد دستگاهها سهرقمی شود.
سازمان تأمین اجتماعی با عدم حمایتهای خود و انتصاب مدیران ناکارآمد نشان داده است که میلی برای اداره و احیای این غول صنعتی ندارد. در این شرایط بهترین کار عمل به مصوبه دولت و دستور رییسجمهور مبنی بر انتقال هپکو به ایمیدرو است که میتواند شرایط صنعتی کشور و شرکت هپکو را متحول کند.
سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، شناختهشده به عنوان ایمیدرو، شرکت هلدینگ دولتی فعال در بخش معدن ایران است. ایمیدرو دارای ۸ شرکت اصلی و ۵۵ شرکت عملیاتی در زمینه صنایع فولاد، آلومینیوم، مس، سیمان و مواد معدنی میباشد. با انتقال مالکیت هپکو به ایمیدرو، مشکل سرمایه در گردش هپکو نیز تا حدود زیادی حل خواهد شد.
منبع: رجا نیوز